De korte Hoogstraat
De korte Hoogstraat
Als mijn vader in ons kleine vierkamerflatje zich bij de kraan van de douchecel stond te wassen en wij erlangs moesten, zei hij vaak: 'Het lijkt hier de korte Hoogstraat wel.' Voor Rotterdammers was dat destijds een begrip: in de korte Hoogstraat waren veel winkels en dat zorgde voor een gezellige drukte op straat.
Ik woon al jaren in een dorp en hier is het op straat meestal erg rustig. Toch zeg ik het weleens: het lijkt de korte Hoogstraat wel! Dat is wanneer ik aan de eettafel zit en naar buiten kijk. Onze tuin wordt namelijk druk bezocht door onze gevederde vrienden. Sinds de coronalockdowns had ik veel tijd om ze te voederen en te observeren. 's Morgens vroeg is het een drukte van belang en moet ik me haasten om het voederhuisje bij te vullen. Eerst strijkt het Kauwtjesechtpaar neer en valt aan op het voederhuisje. Ook het dikke duivenechtpaar met de witte kraag struint de hele grasmat af op zoek naar...? Ze hebben ook ontdekt dat de pruimenbloesem heerlijk smaakt. Daar ben ik minder blij om.
De pindavetpot moet ik steeds vervangen door een nieuwe omdat het spreeuwenechtpaar daar driftig gebruik van maakt. Grappig hoe ze zich al fladderend aan de rand van de pot vastklampen. Vanmorgen had ik net de zaadjes in het voederhuisje gelegd of de mussen zaten er al van te smikkelen. Alsof ze op de uitkijk hadden gezeten! Het tortelduivenpaar komt meestal wat later en wurmen zich samen in het kleine huisje om de laatste kruimels op te eten. Merels zijn er natuurlijk ook volop, die maken dankbaar gebruik van het badwater in de grote schotel. Voor de vetbol halen onze bezoekers dit jaar massaal hun neus op, terwijl ze vorig jaar niet waren aan te slepen!
Ook de koolmeesjes zorgen voor gezellige drukte in de korte Hoogstraat evenals het roodborstje waarvoor ik zaadjes op de grond strooi, want zij scharrelen het liefst op de grond. In afwachting van het broedseizoen heeft mijn man vorige week een nestkastje in de boom gehangen. Nu maar hopen dat de koolmeesjes daar gebruik van gaan maken.
En zo is deze Rotterdamse stadsmadam toch een natuurliefhebster geworden, met oog voor alles wat groeit en bloeit en ons altijd weer boeit! (zo sprak Bert Garthof, ooit radioman van Vroege Vogels).