Terras stress
Terras stress
Gisteren kregen we van Mark Rutte te horen dat vanaf 28 april de terrassen weer opengaan. Let wel: van 12 tot 18.00 uur. Ook zijn er nog andere regels waar je je aan moet houden, zoals: een registratie, met maar twee mensen aan een tafeltje, tenzij je met je eigen gezin komt en voor je gaat zitten: een checkgesprek. Wat zouden ze je dan vragen? Is die man die jou vergezelt wel je eigen man, zijn dat je eigen kinderen, ben je gevaccineerd, ben je getest? Als ik dat allemaal bedenk voel ik al wat stress opkomen. Je moet wel erg veel dorst hebben om op die manier een terrasje te pakken.
Ik realiseerde me ook dat er vroeger helemaal geen terrassen waren, een enkele uitgezonderd en dan uitsluitend in de grote stad. Als je iets wilde drinken ging je de Bijenkorf of een cafe binnen. En maakte je een uitstapje, dan nam je in je fiets- of rugtas wat proviand mee: thuis klaargemaakte boterhammen, wat fruit en koffie of thee in de thermosfles. Bij een kiosk kocht je dan voor de kinderen een ijsje of een flesje drinken ( met een rietje!)
Tijdens de Lockdown deden we het weer zo. Op het strand streken we neer met een zelfgemaakte salade en een flesje wijn in de koeltas. Voor de kinderen een broodje gezond en een pakje appelsap. Je had geen last van terrasstress, zoals lang moeten wachten tot je bestelling eraan komt, een zuinig ingeschonken wijnglas, het gedwongen meeluisteren naar andermans gesprekken, sigarettenrook van je buurman. Afijn, dit alles overdenkend, zie ik mij niet zo gauw weer op een terras zitten. Tenzij....ik hele erge dorst heb!