ZARA
ZARA
Vandaag ging ik met onze hond naar de dierenarts omdat ze telkens aan haar staart zat te bijten en opvallend veel drinkt. Zara is al dertien jaar, dus vond ik het nuttig om haar eens goed te laten onderzoeken. Wij hebben haar als een mager, eenjarig hondje uit Spanje geadopteerd. Een echte straathond dus, maar iedereen vraagt altijd wat voor ras het is, omdat ze veel lijkt op een Duck toller retriever. Wij vinden het dan wel leuk om te zeggen dat het een Spaanse zwerfhond is.
Volgens de dierenarts kwam dat bijten door verstopte anaalklieren. Dat veroorzaakt spanning en jeuk; vandaar dat bijten. Ze stak haar gehandschoende vinger in de anus en drukte de klieren leeg. Tevens nam ze bloed af om te onderzoeken of het vele drinken een hormonale oorzaak had. Daar hing wel een flink prijskaartje aan, maar vooruit: het is een eenmalige checkup en dat hebben we wel voor ons hondje over.
Hondeneigenaren, zeker de wat oudere, zien hun hond als hun laatste kind dat nog thuis woont en die wordt altijd verwend. Wij zeggen het ook vaak tegen haar: verwende hond! Maar het kan altijd erger: laatst zaten we op een terras (eerst onze persoonsgegevens op een lijst ingevuld) met onze hond onder de tafel, toen er een echtpaar met een grote witte labradoedel aan kwam. De man droeg een kleedje bij zich en legde dat onder de tafel voor de hond. Wij moesten er een beetje om lachen, want zo gek deden wij nog niet!
Bij de dierenarts was ook een echtpaar met een heuse teckelfamilie: drie zwarte teckels en een klein wit vuilnisbakje. De oudste teckel had een hangbuik die nog net niet de grond raakte en woog 16 kilo. Onze hond, hoogte 50 cm, weegt 15 kilo. Tja, onze hond eet ook graag, maar krijgt veel beweging en dat is bij een teckel een beetje moeilijk.
Toen ik weer buiten kwam stond er een echtpaar met hun Schapendoes te wachten. Bij het zien van mijn hond zei de man: 'Dat is zeker al een ouwtje he?' En ook: 'Wat is het voor ras?' Zara is inderdaad al een oude dame, met haar grijze snuit, maar kan toch elke dag wel even dollen in de woonkamer. En ze mag altijd mee: in de fietskar, op vakantie naar Frankrijk, in het vliegtuig naar Portugal, maar toch...op haar leeftijd heeft dat wel z'n langste tijd gehad,. Maar daar moeten we maar niet aan denken...
