De toren van Eiffel
De toren van Eiffel
We hadden weer eens zin om naar de film te gaan, mijn man en ik. Deze keer kozen we de film: "Eiffel". De coronaregels waren nog niet aangescherpt, maar bij de ingang werd ons wel gevraagd om de QR code te laten zien. Gelukkig hadden we allebei onze telefoon bij ons.
Met zes bezoekers zaten we in de grote zaal. Gelukkig waren er geen popcornkauwers zoals bij "De slag om de Schelde." De film was het verhaal van de beroemde architect Eiffel die tegen de bezwaren van de politici zijn ontwerp van de toren wist te realiseren, ondanks grote bouwkundige problemen. Daar tussendoor speelde ook een liefdesgeschiedenis met de jonge en mooie vrouw Adrienne. Er werd gesuggereerd dat de toren daarom de vorm van een A heeft, maar dit detail is mogelijk ontsproten aan de fantasie van de regisseur of scriptschrijver.
Toen ik met mijn verloofde voor het eerst in Parijs was, eind jaren zestig vorige eeuw, wilden we niet de toerist uithangen. We bezochten de cafe's, de parken, het kerkhof Pere Lachaise en zowaar ook paleis Versailles., maar...niet de Eiffeltoren. Daar trokken we ons neus voor op. Jaren later heb ik dat wel gedaan en ik kan het iedereen aanraden, want het was een sensatie om zoef!! met de lift omhoog, de stad onder je te zien ontstaan. Eenmaal op de bovenste verdieping kon ik alle belangrijke gebouwen traceren: het Pantheon, de Sacre Coeur, de Arc de Triomphe, de Tuilerieen, het Louvre, de Notre Dame. Het was adembenemend.
Parijs was de eerste grote stad die ik bezocht en ik werd overrompeld door de imposante gebouwen die notabene net waren schoongemaakt. Ze blonken in de zon! Zo'n eerste liefde maakt veel indruk, die vergeet je nooit. Daarom kom ik er nog graag, net als Matthijs van Nieuwkerk en Rob Kemps die zo bevlogen kunnen vertellen over hun liefde voor de stad en het Franse chanson. Leuk dat er een tweede serie komt; dat wordt weer genieten voor de buis!
